نجات شهر عصر مفرغی کرمان از نابودی
به گزارش وبلاگ علیکایی، شهداد، محوطه ای بسیار بزرگ متعلق به عصر مفرغ است که بر اساس پراکندگی مواد فرهنگی سطحی، حدود 200 هکتار وسعت دارد که با اجرای پروژه حدس به منظور مشخص عرصه و پیشنهاد حریم از نابودی در امان ماند.
به گزارش خبرنگاران، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، نصیر اسکندری، سرپرست پروژه حدس به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حرائم محوطه شهداد و استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه جیرفت با اعلام این خبر، هدف اصلی از انجام این طرح را تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه برای جلوگیری از تخریب محوطه گفت.
او با بیان اینکه نقشه توپوگرافی از این محوطه بسیار بزرگ تهیه شده است، اضافه کرد: در این طرح علاوه بر حدس، یک بررسی سطحی هدفمند برای تعیین وسعت دقیق استقرار این مرکز شهری عصر مفرغی و شناخت الگوی درون استقراری آن انجام شد.
این باستان شناس اظهار کرد: علاوه بر فعالیت های صورت گرفته مورد اشاره، به منظور حفاظت محوطه شهداد، آثار معماری بدست آمده از کاوش های پیشین مورد بهسازی و پاک سازی قرار گرفت و شن و ماسه های روان از داخل آثار معماری تخلیه شد.
به گفته اسکندری، در طرح حدس محوطه شهداد، به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حرائم درجه یک و درجه دو محوطه، 30 گمانه آزمایشی مورد کاوش قرار گرفت و در مجموع ترانشه های کاوش شده به خوبی عرصه محوطه بزرگ شهداد را تعیین کرد و بر اساس آن حرائم درجه یک و درجه دو محوطه نیز تعیین شد.
سرپرست پروژه حدس به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حرائم محوطه شهداد با اشاره به نتایج به دست آمده در این پروژه که عرصه محوطه شهداد را در حدود 170 هکتار نشان می دهد، اضافه کرد: به همین دلیل می توان از شهداد به عنوان یک محوطه بزرگ نام برد.
مهمترین تهدید، در شهداد کرمان؛ فرسایش بادی
این باستان شناس در ادامه مهمترین عامل طبیعی و انسانی که محوطه شهداد و به طور کلی میراث فرهنگی پیش از تاریخ دشت لوت (شهداد) را تهدید می کند را فرسایش بادی گفت و گفت: به دلیل قرارگیری شهداد در کنار بیابان لوت، باد تاثیر تخریب زیادی بر روی منظر فرهنگی منطقه شهداد داشته است.
به گفته او، کاوش های پیشین صورت گرفته در دشت شهداد نشان داده که محوطه های پیش از تاریخی دشت شهداد به دلیل فرسایش شدید بادی، حجم زیادی از نهشته های فرهنگی (بقایای مواد فرهنگی) خود را از دست داده اند و تنها کمتر از نیم متر از لایه های فرهنگی آنها باقی مانده است.
اسکندری اضافه کرد: یکی از گرایش های باستان شناسی یعنی باستان شناسی میراث فرهنگی در خطر است و همانطور که از عنوان آن تعیین است، به میراث فرهنگی که در معرض تخریب واقع شده است می پردازد و استفاده از این رویکرد برای حفظ منظر فرهنگی درخطرِ شهداد مورد نیاز است.
شناسایی 383 گور و چهار هزار شیء تدفینی
سرپرست پروژه حدس به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حرائم محوطه شهداد با بیان اینکه محوطه باستانی شهداد در دو کیلومتری شرق شهر امروزی شهداد در استان کرمان واقع شده است، اضافه کرد: محوطه شهداد در سال 1346 در حین مطالعات جغرافیایی دشت لوت موسسه جغرافیایی دانشگاه تهران شناسایی شد.
به گفته او، این محوطه از سال 1347 تا سال 1355 توسط مرکز باستان شناسی به سرپرستی علی حاکمی به مدت هفت فصل کاوش شد و پس از بازنشستگی وی در سال 1356 هشتمین فصل کاوش شهداد زیر نظر میرعابدین کابلی انجام گرفت و در ادامه پس از انقلاب اسلامی، این باستان شناس به مدت چهار فصل دیگر کاوش های گسترده ای در محوطه شهداد انجام داد و آثار معماری جالب توجه ای از زیر خاک بیرون کشید.
این باستان شناس شهداد را محوطه ای بسیار بزرگ متعلق به عصر مفرغ دانست که بر اساس پراکندگی مواد فرهنگی سطحی، حدود 200 هکتار وسعت دارد.
وی با اشاره به اینکه کاوش در گورستان محوطه شهداد منجر به شناسایی 383 گور و بالغ بر چهار هزار اشیای تدفینی شد بیان کرد: بر اساس مطالعه داده های سفالی بدست آمده از کاوش ها، شهر شهداد در نیمه دوم هزاره سوم قبل از میلاد و به ویژه اواخر این هزاره دارای نزدیکی فرهنگ سفالی با دیگر محوطه های جنوب شرق ایران از دشت سیستان گرفته تا حوزه فرهنگی هلیل رود و حوضه رود بمپور بوده است.
سرپرست پروژه حدس به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حرائم محوطه شهداد گفت: این مشابهت فرهنگی از رهگذر ایجاد یک شبکه ارتباطی-تجاری همزمان با دوره شهرنشینی جنوب شرق ایران ناشی می شود و چنین به نظر می رسد که اوج گستره و شکوفایی شهر شهداد نیز به همین دوره یعنی نیمه دوم هزاره سوم قبل از میلاد تعلق دارد.
منبع: خبرگزاری ایسنا