کسی می داند بودجه فرهنگ کجا صرف می شود؟ - وبلاگ علیکایی

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، عبدالله اسفندکمک تهیه کننده و از مدیران باسابقه سینما که از دهه 60 در بدنه مدیریتی سینمای ایران حضور داشته است، درباره شرایط بودجه فرهنگ در دوره های مختلف طی چهار دهه گذشته گفت: دورانی که من در بدنه مدیریت بودم به سال های دهه 60 و 70 برمی شود. در دهه 60 برخلاف تنگنا هایی که در مملکت وجود داشت، بودجه های فرهنگی تأمین می شد. در زمانی که بحث بر سر این بود که به کشور شیرخشک وارد کنند یا نگاتیو، به همت مسئولان دولتی آن زمان که واقعاً خدمتگزار بودند، برخلاف همه این تنگناها، بازهم نگاتیو وارد می شد و فیلمسازی تعطیل نمی شد.

وی اضافه کرد: یارانه هایی که در آن سال ها به سینما و کتاب تعلق می گرفت، باوجود همه مسائل، محقق می شد. این موضوع حتی در شرایط جنگ هم اتفاق می افتاد. ما در آن سال ها به جایی رسیدیم که شهید رجایی در مقام رئیس جمهور وقت، گفت حتی ته سیلو ها را هم جارو کرده ایم! ولی در همان شرایط هم باز رفتاری می شد که مردم مضطرب نشوند و به آن ها فشار نیاید. در چنین شرایطی، بازهم بودجه های فرهنگی حذف نمی شد. یعنی ضرورت این موضوع تا این حد حس می شد.

بلبشوی اقتصادی در کشور موجب وحشت شده است!

اسفندکمک در ادامه به شرایط امروز بودجه فرهنگ در کشور اشاره کرد و گفت:، اما حالا بلبشوی موجود در مسائل اقتصادی کشور باعث وحشت ما می شود، چون رانت خواری، اشتباه کاری، مدیریت نادرست و… دیده می شود، موضوعاتی که باید در جای خود محاسبه شوند، محاسبه نمی شوند. برای مثال از کارگران و کارمندان به راحتی اقتصادیات اخذ می شود، اما از بزرگانی که از بودجه های میلیاردی به راحتی استفاده می کنند، اقتصادیاتی دریافت نمی شود. در این میان برخی هم اقدامات نمایشی می کنند که مثلاً در حال پیگیری امور هستند، ولی عملاً هیچ اتفاقی نمی افتد.

این تهیه کننده سینما بیان نمود: بهتر این است که شفاف سازی شود تا متوجه شویم بودجه های فرهنگی در کجا استفاده می شود، اما عملکرد اقتصادی مراکزی که رانت خواری های کلان در آن ها اتفاق می افتد، هرگز شفاف عمل نمی کنند و کارنامه شان مکتوم باقی می ماند. تمام بودجه ای که برای فرهنگ در نظر گرفته می شود نسبت به بودجه کل کشور مانند پول توی جیبی و پول خورد است. بودجه هایی هم برای جا های دیگر به بهانه فرهنگ در نظر گرفته می شود و سازمان و نهاد های مختلف آن را دریافت می کنند، اما برای فرهنگ صرف نمی شود.

وی اضافه کرد: واقعیت این است هر کجایی که پول و پولداری وجود داشته باشد برخی سعی می کنند دست به سرقت بزنند، کشور ما هم کشور ثروتمندی است، اما این کشور توسط برخی در حال غارت است. این موضوع بیشتر از تحریم به کشور ضربه می زند. مساله به قدری بزرگ است که همه را شگفت زده می کند. بودجه فرهنگ در مجموعه بودجه کشور خیلی کم است، اما در همین بودجه اندک هم باز رانت خواری صورت می گیرد.

این مدیر سینمایی سابق اظهار کرد: در دهه 60 با وجود همه مسائل و شرایط جنگی کشور، گویا همه چیز سر جای خودش بود، چون سرقت ها تا این حد رشد نکرده بود. اما حالا هرچند وعده داده می شود که کمک فرهنگی صورت می گیرد، اما حتی همین هم محقق نمی شود برای مثال قرار بود به خاطر صدمات کرونا، به سینما کمک شود، اما هیچ اتفاقی رخ نداد. بسکمک از این وعده ها محقق نمی شود و آن وعده هایی هم که عملی می شود با اصرار و پیگیری زیاد اهالی فرهنگ صورت می گیرد در حالی که شأن اهالی فرهنگ اجل از این همه اصرار است. گویا اهالی فرهنگ مدام باید گردن کج کنند تا آن بودجه ای که قرار است به عنوان کمک به مسائل فرهنگی داده شود، محقق شود.

بودجه 1400 را در جای واقعی خرج کنید!

وی ادامه داد: به طور کلی ناکارآمدی و سوء مدیریت در مسائل بودجه ای حوزه فرهنگ وجود دارد. ما سال ویژه ای را پشت سر گذاشته ایم از همین رو درخواست ما این است که در لایحه بودجه دولت برای سال 1400 مسائل اهالی فرهنگ در نظر گرفته و این بودجه ها در جای واقعی خود خرج شود. واقعیت این است که نیاز است به داد اهالی فرهنگ رسیدگی شود، اهالی فرهنگ افراد آبروداری هستند و باید این کمک ها و بودجه ها با عزت به افراد و حوزه های فرهنگی ارائه شود.

اسفندکمک توضیح داد: این شرایط باعث شده شرایط فرهنگی مردم هم نابسامان باشد. چون همین اجحاف ها و تبعیض ها این شرایط را پیش آورده، این باعث شده است اخلاق از بین برود، چون فرهنگ برای این است که شرایط اخلاقی جامعه بهبود پیدا کند و انسان به سمت تکامل معنوی و فکری برود، ولی حالا با کوچک ترین بهانه ای مردم درگیر و عصبانی می شوند. ما کشور فقیری نیستیم، ولی این رفاه و پول در جا های خاص خرج می شود بنابراین نه به امور فرهنگی و نه به اوضاع معیشتی رسیدگی می شود.