واکسن های ایرانی بر اُمیکرون اثرگذار است؟ - وبلاگ علیکایی

به گزارش خبرآنلاین، اوایل آذرماه، وزیر بهداشت گفت که با توجه به برآورد احتیاج کشور، اولویت واکسن های تولید داخل است و دیگر واردات واکسن کرونا صورت نمی گیرد. این اظهارنظر او نقدها و بحث های زیادی را برانگیخت و به همین خاطر هم بود که بهرام دارایی، رئیس سازمان غذا و دارو وارد موضوع شد و ممنوعیت واردات واکسن به کشور را رد کرد. او گفت که قرار نیست واردات واکسن های خارجی متوقف شود، چرا که ایران میلیاردها دلار به کوواکس سازمان بهداشت دنیای برای دریافت واکسن کرونا، پول داده است.

علیرضا ناجی، رئیس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی یکی از منتقدان اظهارات وزیر بهداشت است و در گفتگو با خبرآنلاین تاکید زیاد بر مصرف فقط واکسن های داخلی را نگران کننده می داند و می گوید این موضوع می تواند تبعاتی برای کشور داشته باشد که قابل توجه است: هنوز واکسن هایی که در ایران تولید می شود هیچ گونه مصرفی در سطح وسیع در بزرگسالان نداشته است که بخواهیم به آنها اطمینان کنیم و کارآزمایی بالینی را در بچه ها انجام دهیم. حتی نمی دانیم این واکسن ها روی سویه امیکرون کرونا چه تاثیری دارند.

متن گفتگو با علیرضا ناجی را در زیر می خوانید.

ماه پیش، خبرهایی مبنی از وارد نکردن واکسن خارجی به دلیل کفایت واکسن داخلی از سوی وزارت بهداشت منتشر شد. به نظر شما در شرایط کنونی بیماری کرونا و با توجه به سویه امیکرون در کشور اگر این تصمیم گرفته شود، تصمیم درستی است؟

الان شرایط امیکرون به گونه ای است که ما احتیاج داریم دوزهای بوستر زده شود و حتی واکسن هایی با کفایت بالاتر مورد استفاده قرار بگیرد. ظهور واریانت های تازه به ما این را می گوید که باید به دوز بوستر و واکسن هایی با کفایت بالاتر اصرار کنیم. اگر تصمیم گرفته شود که فقط بر اساس تولیدات داخل این موضوع صورت بگیرد، با مشکلاتی روبرو خواهیم شد. نباید دوباره این محاسبات اشتباه صورت بگیرد.

واکسن های ایرانی اساسا اثری روی سویه اومیکرون دارند؟

موضوع قابل بحث همین است که آیا اطلاعاتی در مورد عملکرد و اثرگذاری واکسن های داخلی روی سویه های تازه کرونا دارد یا خیر. در هر صورت این کار وظیفه ما است که این آزمایش ها را انجام دهیم. از همان موقع هم که واکسن وارد می کردیم و واکسن داخلی هم موجود بود، همیشه این صحبت را داشتیم که باید این پایش و اثربخشی واکسن هایمان را جدا از کارآزمایی بالینی دنبال کنیم. باید ببینیم آیا واکسن های داخلی و خارجی اثر بخشی ای که فکر می کنیم را دارند؟ چه عوارضی و مزیت هایی می توانند داشته باشند؟ چون کارآزمایی بالینی واکسن های خارجی مصرف خیلی بالا در دنیا داشته و در هر صورت جمعیت ها متفاوت هستند و ما حتما باید به پایش آن واکسن ها در جمعیت خودمان هم بپردازیم.

از این پایش ها دقیقا چه اطلاعات کارآمدی می شود استخراج کرد؟

اطلاعاتی که به دست می آید دو دسته است؛ یکی کارهای آزمایشگاهی است که خیلی قابل دسترس تر است و سریع تر می شود انجام داد یکی هم پایش و اثر بخشی آن در دنیای واقعی است. در هر صورت مردم ما دوست دارند که به خارج بروند و به مراودات تجاری یا تفریحی بپردازند، اگر واکسن های ما صرفا داخلی باشند، زمانی که بخواهند به خارج بروند به خاطر قانون هایی که وجود دارد دیگر نمی توانند. خیلی از کشورها واکسن های مورد تایید سازمان دنیای بهداشت را مورد مصرف قرار می دهند و برایشان مورد قبول است. در کشور ما آسترازنکا مورد قبول است و یکی از دلایل علاقه مردم به زدن آسترازنکا بخاطر همین موضوع است که بتوانند به راحتی ویزا بگیرند و این موضوع هم باید مورد بررسی قرار بگیرد که اگر ما فقط بخواهیم از واکسن های داخلی استفاده کنیم آیا برنامه ای برای این موضوع داریم؟

راه حل این موضوع این نیست که واکسن های ما هم مورد تایید کامل سازمان بهداشت دنیای و جامعه دنیای قرار بگیرند؟

بله این فرصت بسیار مناسبی است که ما واکسن های داخلی مان را به پرونده تولید ببریم و اطلاعاتی را که از آنها داریم در سازمان دنیای بهداشت مورد تایید قرار بگیرد. اعتقاد ما این است که واکسن های ما بسیار موثر و خوب هستند پس پرونده شان را به آنجا ببریم و مجوز سازمان دنیای بهداشت را بگیریم. از این نظر اگر واکسن هایمان در لیست سازمان دنیای بهداشت از نظر مجوز اضطراری قرار بگیرند با توجه به قانون کشورهای مختلف که واکسن های مجوز سازمان دنیای بهداشت را قبول دارند، نگرانی هموطنان ما کم خواهد شد. هرچند ممکن است دلیل بیاورند و بگویند مردم به خارج نروند اما مگر چنین چیزی می شود؟ در هر صورت الان دولتمردان، وکلای ما و افرادی که در رده بالا هستند به خارج رفت و آمد دارند و حتما فکری در مورد آنها شده است. این موضوع بسیار مهمی است.

یکی دیگر از موضوعات قابل بحث درباره واکسن های داخلی، استفاده از آن ها برای بچه ها است. چه اطلاعاتی در این باره موجود است؟

الان فایزر برای بچه ها مجوز اضطراری از FDA گرفته است. اگر ما الان به سینوفارم اعتماد داریم، دلیلش این است که سینوفارم واکسنی است که به میزان زیادی در دنیا مصرف شده است و اطلاعات کافی درمورد بزرگسالان درباره آن موجود است. برای همین است که کشورها کارآزمایی بالینی شان را روی بچه ها انجام دادند و الان چین مجوز آن را به صورت ملی برای خودش دارد. اما ما اگر بخواهیم فقط واکسن ها را به واکسن های داخلی مان معطوف کنیم چه اطلاعاتی در این مورد داریم؟ تنها اطلاعی که داریم مربوط به واکسن کوبایی است که مشترک با ایران است. هنوز واکسن های دیگر که در ایران تولید می شود هیچ گونه مصرفی در سطح وسیع در بزرگسالان نداشته است که بخواهیم به آنها اطمینان کنیم و کارآزمایی بالینی را در بچه ها انجام دهیم. باید به این مسائل خیلی توجه کرد. این موضوعات میزانی من را نگران می کنند. ما نباید صرفا فقط بگوییم واکسن داخلی مصرف کنیم، ما باید واکسن های خارجی خوب هم وارد و در کنارش واکسن های داخلی خودمان را هم مصرف کنیم.