معجزه درمان سرفه و گرفتگی صدا - وبلاگ علیکایی

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایسنا، مهدی ابراهیمی اظهار کرد: تقریبا همه ما نام چهار تخمه را شنیده ایم و بسیاری از ما حداقل یکبار از این ترکیب فوق العاده برای درمان گرفتگی صدا، گلودرد یا سرماخوردگی استفاده نموده ایم.

وی ادامه داد: شاید برای بعضی افراد این سوال پیش آید که راز خواص شگفت انگیز این ترکیب ساده و در عین حال موثر در چیست؟ اثرات اعجاب آور این ترکیب به خاصیت اجزای تشکیل دهنده آن بر می گردد.

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اعلام کرد: چهار تخمه ترکیبی از قدومه شیرازی، بارهنگ، سپستان و دانه به یا همان به دانه است که از قدیم الایام در طب سنتی برای درمان سرفه، سرماخوردگی و گلو درد مورد استفاده قرار می گرفته است.

ابراهیمی اظهار کرد: قدومه دانه گیاهی با نام علمی Sisymbrium officinale Scop از خانواده شب بو است که در مناطق مختلف به آن تودری، توذریج، بذر الخمخم، بذر الهوه و قصیصه نیز می گویند.

وی اظهار کرد: دانه های قدومه از عدس کوچکتر، پهن و گرد است و به رنگ های سرخ و زرد و سفید یافت می گردد و چون دم نموده آن برای سرماخوردگی و برطرف خشونت حلق و حنجره و صدا و آواز مفید است، به همین دلیل به آن گیاه آوازخوان ها نیز می گویند.

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اعلام کرد: تودری از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و تر است و چنانچه از دم نموده 10 گرم تودری در هزار گرم آب جوش چند فنجان نوشیده گردد، برای سرخ کردن رنگ چهره و صاف کردن آواز و سرفه های خونی و خشک و همچنین افزایش اشتها مفید است.

ابراهیمی اظهار کرد: ضماد کوبیده قدومه با آب برای تحلیل ورم های سفت و مالیدن مخلوط آن با عسل به چشم برای برطرف زخم چشم و پاک کردن چرک آن مفید است و انگشت پیچ قدومه با عسل در قطع اخلاط لزج سینه و ریه موثر است.

وی اعلام کرد: برای خروج خلط غلیظ و لزج سینه و ریه و تحلیل ورم های سفت بدن و برطرف اثرات سموم نیز از این گیاه استفاده می گردد و مقدار مجاز مصرف قدومه در موارد معمول 8 تا 12 گرم و در خصوص دفع اثر سموم 12 تا 20 گرم است.

• بارهنگ؛ موثر در برطرف اختلالات کلیه

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اعلام کرد: بارهنگ که به آن بارتنگ و در عربی لسان الحمل کبیر نیز می گویند، دانه گیاهی از خانواده بارهنگ و با نام علمی Plantago major است که اغلب قسمت های این گیاه نظیر برگ و ریشه آن نیز مصارف دارویی دارد.

ابراهیمی یادآور شد: تخم بارهنگ اگر در آب ریخته گردد، لعاب فراوری می نماید و این لعاب برای نرم کردن سینه، بعنوان تب بر، معرّق، مدّر، ضد اسهال خونی، ضد روماتیسم و همچنین برای برطرف اختلالات کلیه به کار می رود.

وی ادامه داد: همچنین از گیاه بارهنگ برای معالجه کولیک، مالاریا، سرفه و آسم برونشیتی و در موارد بیماری های مثانه و سوزاک استفاده می گردد و ریشه و برگ و تخم بارهنگ به طور کلی قابض است و اثر نرم نماینده دارد، خون را تصفیه می نماید و برای اسهال های ساده اثربخش است.

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اظهار کرد: مضمضه کردن دم نموده ریشه بارهنگ با آب برگ آن برای کاهش ورم مخاط دهان و تسکین درد دندان مفید است و آشامیدن فرآورده های دارویی بارهنگ به خصوص دمنموده تخم آن در موارد خونروی های ریوی، وجود خون در اخلاط، بیماری کبدی، زردی و برگرداندن غذا و جوشانده تخم بارهنگ در برطرف بیماری های التهاب کلیه، مثانه و مخصوصا وجود خون در ادرار مفید است.

ابراهیمی ادامه داد: مقدار مجاز مصرف تخم بارهنگ 12 گرم بوده و چنانچه جوشانده برگ های له شده تازه بارهنگ روی ناراحتی های پوستی قرار داده گردد و مرتبا تجدید گردد در درمان آن ها بسیار اثرگذار است.

• سپستان و برطرف ناراحتی های مجاری ادرار

وی اضافه نمود: سپستان میوه درختی از خانواده گاوزبان است که به آن سبستان، سجبستان، دبق، مخیط، مخیطا و اطباء الکلبه نیز می گویند، این گیاه از جنس Cordia است که چندین گونه از آن در طب سنتی کاربرد دارویی دارند.

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی توضیح داد: میوه سپستان که در چهارتخمه از آن استفاده می گردد، تخم مرغی و در ابعاد یک آلو است، رنگ آن پس از رسیدن سیاه می گردد و دارای میان بر چسبنده زرد رنگی است.

ابراهیمی ادامه داد: طعم آن کمی شیرین و خوراکی بوده و از پوست درخت، ریشه و برگ و میوه آن در طب سنتی به عنوان دارو استفاده می گردد.

وی اضافه نمود: از میوه سپستان به عنوان قابض، ضد کرم معده، مدّر و نرم نماینده سینه استفاده می گردد و برای برطرف ناراحتی های مجاری ادرار و بیماری های ریه و طحال نیز تجویز می گردد؛ از عصاره پوست درخت برای تسکین دردهای قولنج یا کولیک در روده ها استفاده می نمایند.

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اعلام کرد: جوشانده پوست درخت برای برطرف سوءهاضمه و کاهش تب مفید است و گرد مغز دانه میوه آن در استعمال خارجی برای بیماری قارچی پوست استفاده می گردد.

ابراهیمی ادامه داد: از له نموده برگ های درخت برای تسکین سردرد و التیام جراحت ها به صورت موضعی و از جوشانده پوست درخت نیز بصورت غرغره برای اثرات قابض آن مصرف می نمایند.

وی اضافه نمود: در بعضی مناطق از میوه سپستان به عنوان مبرّد و خنک نماینده استفاده می گردد، از گرد مغز دانه برای برطرف التهاب پوست استفاده می گردد و جوشانده پوست درخت و ساقه های آن را به عنوان تونیک و مقوی می خورند.

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اعلام کرد: به علاوه این جوشانده برای قطع اسهال و کاهش تب و یاری به سوءهاضمه نیز مفید است، در استعمال خارجی پوست درخت را خیس و مرطوب و نرم نموده و روی ورم ها، جوش و کورک می اندازند که این عمل برای تحلیل ورم ها موثر است.

ابراهیمی یادآور شد: سپستان از نظر طبیعت طبق رأی حکمای طب سنتی ایران نسبتا معتدل و یا کمی سرد و تر بوده و اعتقاد بر این است که اگر میوه سپستان را در دهان مکیده و آب آن را فرو برند و یا آب خیس نموده میوه سپستان را بخورند، برای نرم کردن سینه و حلق و تحلیل ورم آن ها و برطرف خشونت صدا و تسکین سرفه گرم و خشک، برطرف گرفتگی آواز، تسکین حدت صفرا و عطش و سوزش مجرای ادرار مفید است.

وی اعلام نمود: از سپستان برای کشتن و خارج کردن انگل های دستگاه گوارش استفاده می گردد، مقدار مجاز مصرف میوه آن تا 50 گرم و در حدود 30 عدد است.

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اعلام کرد: باید توجه داشت که سپستان مضر معده است و کبد را ضعیف می نماید، برای کم کردن این اثرات، سپستان در سردمزاج ها باید به همراه برگ گل سرخ و در سایر افراد با عناب خورده گردد.

• به دانه و بهبود زخم ها و سوختگی پوست

ابراهیمی با بیان اینکه جانشین سپستان از نظر خواص آن گیاه خطمی است، توضیح داد: به دانه یا همان دانه به، دانه گیاهی با همین نام است که به آن Cydonia oblonga Mill نیز گفته می گردد.

وی اضافه نمود: این گیاه از خانواده گل رز است و از نظر ترکیبات شیمیایی در مغز دانه به گلوکوزید آمیگدالین وجود دارد که ترکیبی سمی است و از مغز دانه در حدود 19- 15 درصد روغن ثابت گرفته می گردد.

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اعلام کرد: قشر خارجی دانه به در حدود 20 درصد لعاب محلول در آب دارد که می تواند سبب فراوری ماده ای ژلاتینی گردد.

ابراهیمی توضیح داد: به علاوه در تخم به یا به دانه چند گلوکوزید، مواد لعابی و پکتین، لیپید، رزین و ویتامین ث نیز یافت می گردد؛ دانه به ضد تب است و برای بند آوردن اسهال ساده و اسهال خونی و جراحات گلو استفاده می گردد.

وی اضافه نمود: لعاب به دانه در استعمال خارجی برای زخم ها و سوختگی پوست در اثر آتش مفید است، از دانه از نظر طبیعت بیشتر سرد و تر است.

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اعلام کرد: لعاب به دانه برای خشونت حلق، سرفه گرم و خشک، تسکین حرارت معده، انواع تب، سوزش زبان و دهان و خشکی زبان و دهان مفید است و علی رغم داشتن لعاب فراوان، برای معده ضرری ندارد.

ابراهیمی اعلام کرد: مالیدن لعاب به دانه به پوست برای تسکین و التیام سوختگی آتش، آب جوش و معالجه آفتاب زدگی پوست مفید است و مقدار مجاز مصرف دانه به 10 گرم و لعاب دانه تا 50 گرم است.

وی اضافه نمود: باید توجه داشت که مصرف زیاد به دانه معده را سست و ضعیف می نماید و به همین دلیل هم مصرف آن توسط گرم مزاج ها با شکر و سردمزاجها با رازیانه باید صورت گیرد، از نظر خواص، جایگزین به دانه اسفرزه است که این گیاه نیز همانند به دانه لعاب فراوانی فراوری می نماید.

عضو هیات علمی مجتمع تحقیقات گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی اعلام نمود: ترکیب این چهار جزء که هر کدام از آنها به تنهایی نیز تاثیرات شگفت انگیزی بر سلامتی انسان دارند، سبب شده است تا چهارتخمه از قدیم الایام تا کنون بعنوان یکی از مهم ترین ترکیبات مورد استفاده در فصل سرما مورد استفاده قرار گیرد و به علاوه نظر فعالان صنعت داروسازی را نیز به خود جلب کند تاجایی که امروزه داروی گیاهی روتارین که در واقع همان چهارتخمه طب سنتی است، در تمامی داروخانه های کشور به فروش می رسد.