رژیم غذایی من برای بیماری مایاستنیا گراویس (MG)
به گزارش وبلاگ علیکایی، پیدا کردن رژیم غذایی مناسب برای کنترل علائم یک بیماری مزمن ممکن است فرآیندی طولانی و چالش برانگیز باشد. مایاستنیا گراویس (MG) یک اختلال ایمنی است که باعث ضعف عضلانی و سبب مشکل در انجام وظایف روزمره می گردد. در مواجهه با این شرایط، یافتن یک رژیم غذایی که به کنترل علائم یاری کند و به حفظ سلامت کلی بپردازد، بسیار مهم است.
براساس تجربه ام، رژیم های مختلف برای افراد مختلف مناسب هستند و مهم است با رژیم های مختلف آزمایش کنید تا برترین راه حل را برای خودتان پیدا کنید. در خصوص من، به دلایل اخلاقی، از سن 9 سالگی پسکتاریان (رژیم غذایی ماهی خواری) بوده ام. می خواستم به طور کامل گیاهخوار شوم. با این حال، زمانی که آنمی (کم خونی) داشتم، پزشکم به من پیشنهاد داد که مقداری پروتئین حیوانی را در رژیم غذایی خود نگه دارم. با گذر زمان، مصرف لبنیات و گلوتن را قطع کردم که به من یاری کرد حالت عملکردی بهتری داشته باشم، کمتر با پف زدگی و کاهش قوام مغزی روبرو شوم و هضم غذا راحت تری داشته باشم.
زمانی که به MG تشخیص داده شدم، متوجه شدم که بعضی از غذاها علائم من را تشدید می نمایند، مانند گوش خراشی یا افزایش ضعف. من آغاز کردم روزنامه غذایی را نگاه دارم تا ثبت کنم کدام غذاها وضعیتم را بدتر می نمایند.
متوجه شدم که سویا و غذاهای پرشکر و نمک تأثیر قابل توجهی دارند، بنابراین آن ها را حذف کردم. من به طور اتفاقی با یک زنی از آمریکا به صورت آنلاین برخورد کردم که پس از آنالیز کلی غذا، 17 سال به سرعت بهبودی پیدا نموده بود. پس از صحبت با او در یک تماس، تصمیم گرفتم که آن را امتحان کنم. در ابتدا، حالت خوبی داشتم، اما بعد از مدتی، احساس ضعف بیشتری نسبت به حالت معمول داشتم. این زن در آمریکا گلوتن را در رژیم غذایی خود نگه می داشت و این مسئله به این معنی بود که گزینه های غذایی زیادی برای من وجود نداشت.
با این حال، من همچنان به آن ادامه دادم زیرا می خواستم آن را امتحان کنم، اما متوجه شدم که رژیم غذایی تمامیت کلی غذاهای گیاهی برای من مؤثر نبوده است همانطور که برای او بوده است. من بسیار گرسنه بودم، به هر مقداری که می خوردم، خسته به طور کلی خوب نبودم. سپس رژیم پروتکل ایمنی (AIP) را کشف کردم که نوعی رژیم غذایی از حذف بعضی از غذاها طراحی شده است تا التهاب را کاهش داده و به طور احتمالی علائم بیماری های ایمنی را تسکین دهد.
رژیم AIP شامل حذف بعضی از غذاها از رژیم غذایی شما برای یک مدت زمان، به طور معمول 30 تا 60 روز، و سپس به آرامی بازگرداندن آنها به منظور مشخص غذاهایی است که ممکن است باعث واکنش ایمنی شوند. بعضی از غذاهایی که حذف شدند شامل غلات، لگوم، لبنیات، غذاهای فرآوری شده، شکرهای تصفیه شده و الکل هستند.
در مرحله حذف، رژیم AIP بر تأمین غذاهای کامل با تغذیه بالا تأکید می نماید؛ مانند سبزیجات، میوه ها، منابع پروتئین با کیفیت (مانند گوشت و چربی و ماهی گرفته شده دریا) و چربی های سالم (مانند آووکادو، روغن نارگیل و روغن زیتون).
می دانم که بسیاری از افرادی که اختلالات ایمنی دارند با این رژیم غذایی موفقیت زیادی داشته اند، اما برای من این رژیم سخت بود زیرا باید گوشت را به رژیم غذایی خود اضافه کنم، چیزی که از سن 9 سالگی مصرف ننموده بودم و به عنوان یک عاشق حیوانات، این برای من مبارزه ذهنی بود.
با این حال، به یک نقطه رسیده بودم که بهداشتم باید در اولویت باشد، بنابراین با رژیم غذایی نوم آغاز کردم. از زمانی که روی این رژیم غذایی هستم، بدنم بسیار خوب به آن پاسخ داده است. احساس قدرت فیزیکی و روانی بیشتری نسبت به مدت طولانی تری داشتم. متوجه شدم که علائم مربوط به MG به طور کمتری در این رژیم نو حاضر بوده و اینکه ناخن ها، ابروها و مژه هایم بیشتر از همواره رشد نموده اند، ممکن است نشان دهنده نقص های تغذیه ای قبلی باشد که در حال حاضر تأمین شده اند. هنوز به بازگرداندن غذا آغاز ننموده ام زیرا در واقع می بینم که روی رژیم غذایی انتخاب های زیادی دارم و می خواهم ابتدا مطمئن شوم که روده هایم به درستی از هر التهابی که قبلاً وجود داشته است، بهبود یافته است.
متوجه شده ام که یافتن رژیم غذایی بهینه برای کنترل علائم مایاستنیا گراویس واقعاً یک فرایند آزمایش و خطا است. رژیم های مختلف برای افراد مختلف کار می نمایند و لازم است که آزمایش کنید تا برترین راه حل را برای خودتان پیدا کنید. در خصوص من، رژیم پروتکل ایمنی برایم تغییراتی بسیار مهمی ایجاد نموده است و من به هر کسی با MG یا اختلال ایمنی دیگر توصیه می کنم که آن را امتحان کند.
منبع: فوت و فن / blogs.webmd.com