کنترل پارکینسون با حسگر پوشیدنی - وبلاگ علیکایی

در واقع این حسگر با استفاده از یک الگوریتم قادر است بیماری را کنترل نموده و اثربخشی داروهای مختلف را اندازه گیری کند.

معمولا ارزیابی سرعت راه رفتن بیماران مبتلا به پارکینسون یک مشخصه دقیق برای آنالیز پیشرفت بیماری است. این حسگر نیز سرعت راه رفتن و حرکت بیماران را تحت نظر قرار می دهد و آن را به یاری یک الگوریتم تحلیل می نماید.

با استفاده از این روش پزشک دقیقا متوجه می گردد که چه دوز دارویی مناسب بیمار است و بیماری با چه فرایندی پیشرفت می نماید.

محرک اصلی بیماری پارکینسون یک نسخه جهش یافته از پروتئینی به نام آلفا سینوکلین است.

این پروتئین در نورون های تولیدکننده دوپامین تجمع می یابد. جسم سیاه مغز پیغام های عصبی را به وسیله نخاع به عضلات مختلف ارسال می نماید و این فرآیند به وسیله ماده شیمیایی دوپامین صورت می گیرد.

به مرور زمان با تجمع آلفا سینوکلین عملکرد سلول های عصبی مختل شده و سلول ها از بین می فرایند. در این حالت مسائل حرکتی ایجاد می گردد و مراحل اولیه پارکینسون شکل می گیرد.

بیماری پارکینسون معمولا با لرزش غیرارادی یک دست شروع می گردد و به تدریج بیشتر اندام ها را درگیر می نماید. عدم تعادل، درد عصبی، بی اختیاری، اختلال خواب، تعریق بیش از حد، افسردگی و اضطراب از دیگر علائم این عارضه است.

علائم اولیه بیماری شامل لرزش بی اختیار در دست، انگشتان دست و چانه، ریز شدن دست خط، کاهش حس بویایی، اختلال خواب و بدخوابی، مشکل در حرکت و راه رفتن و کاهش تعادل، احساس سفتی و کاهش انعطاف پذیری پاها، یبوست، کاهش تن صدا، سرگیجه و غش کردن است.

در مجموع می توان گفت این عارضه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که منجر به آسیب به سلول های عصبی می گردد.

این افراد به مرور از شرکت در اجتماع و فعالیت های اجتماعی سر باز می زنند و دچار افسردگی می شوند.

بر اساس گزارش روزنامه ایندیپندنت، معمولا علائم پارکینسون از 50 سالگی نمایان می گردد. البته ممکن است از هر 20 بیمار مبتلا، علائم در یک نفر قبل از 40 سالگی بروز کند. بر اساس بنیاد پارکینسون، مردان 1.5 برابر بیشتر تحت تاثیر این بیماری قرار دارند.،ایرنا