چرا فیلم آنچارتد مستقیما از داستان بازی ها اقتباس نکرد؟ - وبلاگ علیکایی

همه پس از موفقیت بزرگ سری بازی های ویدیویی آنچارتد، انتظار ساخت یک اقتباس سینمایی را داشتند. ماهیت اکشن و ماجراجویی داستان آنچارتد و داستان مهیج و متفاوت این بازی ها از همان ابتدا مانند یک تجربه سینمایی احساس می شد و به نظر می رسید که کاراکتر نیتن دریک از همان ابتدا برای یک فیلم سینمایی بزرگ ساخته شده است. با این حال، حتی زمانی که فرانچایز بازی قسمت به قسمت منتشر می شد، توسعه فیلم اقتباسی آنچارتد بارها با موانع مختلف روبه رو شده بود.

در طول سال های گذشته بازیگران زیادی برای ایفای نقش نیتن دریک به پروژه آنچارتد لینک شده بودند اما در نهایت تام هالند در کنار مارک والبرگ در نقش ویکتور سالیوان به عنوان بازیگران اصلی انتخاب شدند. داستان فیلم آنچارتد نیز دستخوش تغییرات قابل توجهی شد و فیلم با گذشت زمان، قصه ای اختصاصی را روایت کرد که سال ها قبل از اتفاقات بازی اول رخ می داد. فیلم آنچارتد علاوه بر روایت یک ماجراجویی با مضمون جهانگردی و گنج یابی که یادآور بازی های ویدیویی است، نحوه دیدار سالی و نیت را بازسازی و دوستی متفاوتی بین این دو برقرار و در عین حال داستانی را تعریف کرد که عناصری از هر یک از بازی ها را به عاریت گرفته بود.

این فیلم عناصر خطوط داستانی مربوط به بازی ها را برای تطبیق بهتر با روایت خود بازسازی کرد و این قضیه نقدهای را مبنی بر این به وجود آورد که این اثر یک اقتباس غیر وفادار است. با این حال، شیوه روایت بازی های آنچارتد و داستان نیت و سالی به گونه ای بود که این امر اجتناب ناپذیر به نظر می رسید. این بازی ها تاریخچه و گذشته شخصیت ها را از قبل به طور عمده بازنویسی نموده بودند و فیلم سعی کرد حد وسطی بین اقتباسی وفادار و یک تصویر اختصاصی و نو از آن ها نمایش دهد و از جوهره فرانچایز آنچارتد به عنوان یک کل بهره ببرد. علاوه بر این، فیلم آنچارتد به عنوان آغازگر یک فرانچایز در نظر گرفته شده بود و نمی توانست مستقیما از هیچ یک از داستان های بازی آنچارتد اقتباس کند و این روال در واقع برترین اقدام، با وجود نقدها بود.

خود بازی ها خط داستانی دریک را بازنویسی نموده بودند (پس فیلم نیز مجبور به انجام این کار شد)

اولین بازی آنچارتد جستجوگر گنجی به نام نیتن دریک و برترین دوستش سالی را معرفی کرد که دوستانی قدیمی و ناشناس برای مخاطبان بودند. در بازی های بعدی معین شد که سالی، نیت را در نوجوانی و پس از این که متوجه شده بود که وی در خیابان های کارتاخنای کلمبیا زندگی می نماید، پیدا نموده است. آنچارتد 4 نیز سم دریک، برادر نیتن را معرفی کرد (که قبلا نامش ذکر نشده بود و خود نیتن هم فکر می کرد که مرده است) و به طرز ماهرانه ای گذشته نیتن را با گنجاندن یک برادر گمشده در خط داستانی وی بازنویسی کرد. این موضوع باعث غنای داستان این شخصیت شد و بدین معنا بود که صحنه های فلش بک آنچارتد 4 به مثابه پیش درآمدی برای بقیه داستان بازی هستند.

بیشتر این پیشینه برای الهام بخشیدن به داستان فیلم آنچارتد مورد استفاده نهاده شد. فیلم یک داستان اختصاصی برای نیتن دریک با بازی تام هالند دارد و به همین دلیل مهم بود که به گذشته او به همراه سم و هم چنین سالی اشاره گردد اما این گذشته کمی بازسازی شد تا تطابق بهتری با داستان فیلم داشته باشد. فیلم برای این که داستان چهار بازی را در دل روایت خود خلاصه کند، تغییراتی ایجاد کرد. البته که ماهیت بازی این امر را اجتناب ناپذیر می کرد. تنها تفاوت عمده داستان ها این است که نیتن دریک فیلم تقریبا 10 سال دیرتر از نسخه وی بازی با سالی دیدار می نماید و داستان این فیلم اولین ماجراجویی مشترک آن هاست.

روایت یک داستان اختصاصی برای فرانچایز سینمایی آنچارتد بهتر است

فیلم آنچارتد یک داستان اختصاصی مستقل از بازی ها را روایت می نماید و این امر در واقع برترین راه برای ایجاد یک فرانچایز جداگانه است. این فیلم می توانست به سادگی داستان بازی اول را اقتباس کند اما این خط داستانی از نظر فنی آغاز داستان دریک نبود، زیرا بازی های بعدی در ادامه گذشته جالب او را آنالیز کردند. جدول زمانی سری بازی های آنچارتد (به ویژه در رویکرد آن به گذشته دریک) به گونه ای تنظیم نشده که به اقتباس های تک فیلمی تبدیل گردد.

با توجه به آغاز یک فرانچایز بالقوه سینمایی با یک داستان اختصاصی، باید میزان معینی آزادی و انعطاف برای اقتباسات آینده فراهم گردد. تغییرات گذشته دریک می تواند آزادی و خلاقیت بیشتری را برای حرکت رو به جلو ایجاد کند که در واقع برای یک فرانچایز سینمایی بسیار امیدوارنماینده تر است. فرانچایز سینمایی آنچارتد به جای اقتباس ساده از هر یک از داستان های بازی ها، به لطف خط داستانی که به واسطه اولین فیلم آنچارتد ایجاد شده، می تواند به خطوط روایی دیگری بپردازد.

آنچارتد اقتباسی وفادارتر از آن چیزی است که به نظر می رسد

فیلم آنچارتد به علت عدم وفاداری آشکار به منبع اصلی مورد انتقاد نهاده شد اما در واقع بسیار وفادارتر از آن چیزی است که به نظر می رسد. این اثر یک داستان اختصاصی را روایت می نماید و در عین حال عناصری را از هر یک از بازی ها وام گرفته است و ماهیت فرانچایز بازی های ویدیویی را به خوبی به تصویر می کشد. این موضوع در سکانس هایی که فیلم مستقیما از بازی ها برداشته و هم چنین در سکانس های گسترده تر داستان اصلی مشهود است.

شخصیت هایی از بازی های مختلف آنچارتد در فیلم ظاهر می شوند و صحنه های اکشن خاصی به وضوح از لحظات مختلف بازی الهام گرفته شده اند. تعدادی از صحنه ها یادآور آنچارتد 4 هستند و سکانس هواپیما مستقیما از آنچارتد 3 برداشته شده اما کاملا واضح است که فیلم صرفا بر اساس یک بازی ساخته نشده است. آنچارتد اقتباسی مستقیم از یک داستان نیست اما دارای پیغام های پنهان، شخصیت های فرعی و ارجاعاتی به بازی هاست که آن را بسیار بیشتر از آن چه که به نظر می رسد، وفادار جلوه می دهند.

فیلم های آنچارتد در آینده می توانند وفادارتر باشند (اما بهتر است این گونه نباشند)

اگر فیلم آنچارتد با موفقیت یک فرانچایز را به راه بیاندازد، این امکان وجود دارد که فیلم های آینده مستقیما داستان بازی ها را اقتباس نمایند. البته در واقع اگر این کار را ننمایند بهتر است. شخصیت های متعدد بازی در فیلم اول نیز ظاهر شدند و احتمال ساخت دنباله های بالقوه زیادی برای آنالیز بهتر خطوط داستانی دیگر در دنیای سینما وجود دارد و همکاران نیت می توانند در آینده به ماجراجویی های او بپیوندند. صحنه پس از تیتراژ فیلم آنچارتد به نوعی مقدمات داستان اولین بازی را فراهم می نماید، جایی که دریک و سالی در جستجوی الدورادو هستند. بنابراین شاید دنباله این فیلم یک اقتباس مستقیم تر باشد. با این حال، به خاطر داستان اختصاصی فیلم، به نظر بهتر باشد که دنباله ها کمی بیشتر از این توسعه پیدا نمایند و از مرزهای موجود فراتر بروند.

اقتباس مستقیم از داستان های آنچارتد ناگزیر به مقایسه بین فیلم ها و بازی ها منجر می گردد و هم چنین آزادی و خلاقیت و اصالت فیلم ها را از بین می برد. این فیلم داستانی متفاوت را برای نیتن روایت می نماید و در واقع ایده بهتر این است که پیغامدهای همین داستان را بیشتر آنالیز کنیم و دوباره نیتن و سم را برای یک ماجراجویی دیگر در کنار هم قرار دهیم. اگر آنچارتد 2 صرف نظر از رویکرد خود مستقیما داستان یکی از بازی ها را اقتباس کند، شاید با مسائل بازی های ویدیویی روبه رو گردد و بهتر است از خود فیلم آنچارتد پیروی کند و صرفا ماهیت و روح فرانچایز بازی ها را در حین روایت داستان اختصاصی نیتن دریک به تصویر بکشد.

منبع: screenrant