همزیستی انسان مدرن و نئاندرتال برای دوره ای طولانی - وبلاگ علیکایی

این دو هزار سال قدیمی تر از شواهد به دست آمده از ایتالیا و بریتانیاست.

در این دوره گروه هایی پراکنده از نئاندرتال ها در اطراف اروپا می زیستند. نئاندرتال ها نوع متمایزی از انسان بودند که به فاصله کوتاهی بعد از ظاهر شدن انسان منقرض شدند.

بحث های زیادی درباره اینکه انسان برای چه مدتی در اروپا و سایر بخش های اوراسیا در کنار نئاندرتال ها زندگی می کرد وجود دارد.

این دارای تبعاتی برای ماهیت تماس دو گونه است و احتمالا سرنخ هایی از علل انقراض نئاندرتال ها به دست می دهد.

دو مطالعه تازه علمی یافته ها در باچو کیرو را تشریح می کند.

قطعات استخوان دندان و پا کشف شده در بلغارستان، براساس آناتومی آن، به عنوان بقایای انسان شناسایی شده است.

هلن فیولاس از واحد مردم شناسی باستانی در موسسه ماکس پلانک در لایپزیگ آلمان و همکارانش قدمت این استخوان ها را 46 هزار تا 43 هزار سال رقم زدند. نتیجه مطالعه آنها در نشریه اکولوژی و تکامل نیچر چاپ شده است.

در مطالعه دیگر که در نشریه نیچر چاپ شده ژان-ژاک هابلین و همکارانش از موسسه ماکس پلانک جزییاتی از ویژگی دندان این بقایا که در انسان مدرن دیده می شود، اما نه در نئاندرتال، را تشریح می کنند.

به علاوه آن ها توانستند دی ان ای این استخوان ها را استخراج کنند که این هم نشان می دهد متعلق به گونه هومو ساپین (انسان امروزی) است نه خویشاوندان تکاملی آن.

در کنار این استخوان ها ابزارهای سنگی و آثار باستانی مانند آویزه ساخته شده از دندان خرس پیدا شد.

این آثار شبیه نمونه هایی است که در دوره های اخیرتر در محوطه هایی که تصور می شود محل سکونت نئاندرتال ها بوده پیدا شده است.

قدمتی که برای بقایای باچو کیرو رقم زده می شود کهن تر از شواهد اولیه به دست آمده از محل سکونت هومو ساپین ها در غار کنتس در بریتانیا (استخوان آرواره ای به قدمت 44200 تا 41500 سال پیش) و محوطه گروتا دل کاوالو در ایتالیا (دو دندان به قدمت 43000-45000 سال پیش مرتبط با فرهنگ اولوزیان) است.

حفاری در باچوکیرو

با این حال نکته بحث انگیز این است که در مطالعه تازه قدمت استخوان ها مستقیما تعیین شد درحالی که بقایای به دست آمده در بریتانیا و ایتالیا با کمک مواد دیگری که در کنار استخوان ها در خاک کشف شده تاریخ گذاری شده.

پروفسور کریس استرینگر از موزه تاریخ طبیعی لندن که در این مطالعه شرکت نداشته می گوید که شواهد به دست آمده از غار کنتس و کاوالو عموما پذیرفته شده نیست که به تردیدها در مورد شیوه تاریخ گذاری یا مورفولوژی مربوط می شود.

یک مطالعه علمی که در سال 2014 منتشر شد به احتمال 95 درصد تخمین می زد که نئاندرتال ها 41 تا 39 هزار سال قبل در اروپا ناپدید شدند.

با این حال سایر دانشمندان شواهدی یافته اند از این که نئاندرتال ها ممکن است در برخی نواحی برای مدتی طولانی تر زنده مانده باشند.

مطالعه تازه می گویند که دوره زیستی نئاندرتال ها و انسان مدرن برای حدود پنج هزار سال در اروپا همپوشانی داشته است.