ماجرای خودرو تماما ایرانی دانشگاه علم و صنعت
به گزارش وبلاگ علیکایی، چندی روزی است که بار دیگر موضوع خودرو ایرانی دانشگاه علم و صنعت داغ شده است، خودرویی که در سال 94 و براساس یک کار تحقیقاتی بر پایه پلت فرم رنو تندر شکل گرفته بود، حالا به عنوان محصولی رهایی بخش برای بازگشت نمونه ایرانیزه تندر 90 به خطوط تولیدی سایپا مطرح می گردد، اما آنچه باعث این فلش بک پنج ساله شده، نه کرامت پیوند بین صنعت و دانشگاه، بلکه شدت تحریم های صنعت خودروسازی کشور در یکی دوسال اخیر بوده است.
اگر علاقمند به دریافت بهترین خدمات تحصیل کانادا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم ویزای تحصیلی کانادا، با دریافت مشاوره رایگان از مجربترین تیم مهاجرتی کانادا، بهترین مسیر را به سوی مدارو، کالج ها و دانشگاه های کانادا انتخاب کنید.
مفهوم عدم درک متقابل در کشورمان نه تنها در روابط بین انسان ها بلکه در صنایع ما نیز مشکل ساز شده است! نمونه شاخص این عدم درک متقابل را می توان در صنعت خودرو کشور دید.
جایی که مردم با مسائلی سروکار دارند که بنظر می آید برای خودروسازان آنچنان اهمیت ندارد و از آن سو هم خودروسازان درگیر چالش هایی هستند که برای مردم به هیجوجه مهم نیست.
در این مواقع اگر راه کاری پیدا گردد که مسائل مردم و خودروسازان را به هم پیوند بزند قطعا بسیاری از چالش و دشواری ها یا کامل حل می گردد یا تسهیل پیدا می نماید.
پروژه پلتفرم ملی یکی از آن کلید هاست که می تواند در زمینه حل این مسائل را هم برای مردم و هم برای خودروسازان موثر واقع گردد.
پروژه پلتفرم توسط جمعی از دانشجویان و متخصصان مکانیک خودرو کشور گردانده می گردد که قرار است با محصولاتی که بر مبنای این پلتفرم و البته با اولویت ارگونومی و ایمنی طراحی شده، هم مردم را راضی کند و برخی هزینه های خودروسازان را نیز کاهش دهد.
پلتفرم چیست؟
پلتفرم، در اصل به یکسری از طرح ها و نقشه های مهندسی شده خودرو گفته می گردد که در بین بسیاری از خودروها مشترک است.
سیستم برق و سیم کشی خودرو، سیستم تعلیق، قرار گیری قسمت های مختلف فراوری و انتقال قدرت، عملیات فراوری و... همه به عنوان یک پلت فرم شناخته می گردد که وظیفه طراحی آن هارا برعهده متخصصان و مهندسان خودرو و مکانیک است.
به پلتفرم ها ساده نگاه نکنید، آن ها موجوداتی گران قیمتند. آنقدر گران که شرکت های خودروسازی در بسیاری از مواقع با سرمایه گذاری مشترک آن ها را فراوری می نمایند.
شاید جالب باشد که بدانید فولکس واگن برای فروش یکی از پلت فرم هایش، رقمی در حدود یک میلیارد دلار را مطالبه می نماید و حتی خودروسازان چینی نیز به رقم هایی کمتر از 3 میلیون دلار راضی نمی شوند.
هدف از فراوری پلتفرم ساده است. اینکه شما بتوانید با یک طرح مبنا چند محصول را با شکل و شمایل در کلاس های متنوع فراوری کنید. برای مثال خانواده سمند، پژو 405 و دنا همگی بر روی یک پلت فرم ساخته می شوند. پلتفرم باعث کاهش هزینه ها می گردد چراکه جدا از طرح های مرتبط با خودرو، شیوه فراوری و ساخت انبوه خودرو نیز در پلتفرم لحاظ شده است.
درنتیجه بر روی یک خط فراوری که مختص پلتفرمی خاص باشد می توانید چندین محصول را با اندکی تغییرات در خط فراوری بسازید. محصولاتی که بر اساس یک پلت فرم طراحی می شوند می توانند درکلاس ها و سگمنت های مختلفی به فراوری برسند.
در خود پروژه این پلتفرم هم طرح ساخت 25 محصول مختلف وجود دارد و همگی خودوسازان مطرح دنیا با چنین شیوه ای هزینه های فراوری و مهندسی خود را کاهش می دهند.
پلت فرم ملی، چرا و چگونه؟
در اختیار داشتن دانش و حق مالکیت یک پلتفرم ویژه که با معیارهای امروزی و براساس احتیاج خریداران ایرانی طراحی شده باشد می تواند به عنوان یک برگ برنده مهم تلقی گردد.
پروژه پلتفرم ملی با نام NP01 به عنوان یکی از طرح های کلان کشوری و برای ایجاد همین بهبود هایی که ذکر شد، توسط وزارت علوم با موضوع دانشجویان دکتری و ارشد و همچنین هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت استارت خورده است.
خودرو سدانی که در تصاویر می بینید اولین و اصلی ترین محصول این پلتفرم ملی است. هرچند همانطور که گفته شد محصولات مختلفی مانند خودرو هاچ بک، کراس اوور، وانت، خودرو کوپه و... را می توان بر مبنای این پلتفرم به فراوری انبوه رساند.
این طرح باتوجه به اینکه به عنوان یک طرح ملی به شیوه دولتی ساخت و پرداخته می گردد، با مسائل زیادی از لحاظ بحث تامین بودجه روبه رو بوده است.
نهاد های مسئول تمایل چندانی به تامین بودجه این پروژه ندارند به صورتی که در سال 93 این پروژه در توقف کامل بوده است! بعد از آن هم بودجه ها توسط کمیسیون صنعت مجلس و با کوشش های بسیار فراهم شده است.
با این همه ما فکر می کنیم که این پروژه بیش از حتی بودجه اکنون به حمایت مردم احتیاج دارد.
این درحالیست که عموما به دلیل عدم شناخت ما از مفهوم پلتفرم و البته عادتمان به قضاوت سریع و کلی، خیلی زود با دیدن تصاویر اولین محصول پلتفرم ملی آن را به باد انتقاد شباهت و کپی کاری از سایر محصولات پیشین فراوری شده می گیریم.
نکته ای که ما باید بدانیم این است که اگر حتی این محصول سدان شباهت هایی به برخی خودروها مانند رانا و... داشته باشد اهمیتش به آن چیزی است که در زیر آن نهفته است.
ظاهر می تواند تغییر کند و قطعا هم این اتفاق به دلیل هماهنگی های بین قطعه سازی نهایی و طرح های اولیه صورت خواهد گرفت.
طبق صحبت های مسئولین این پروژه امکان باز طراحی خودروها بصورت سالانه وجود دارد. نکته مهم بعدی این است که محصولات پلت فرم ملی دارای امکاناتی هستند که درصورت فراوری، می تواند تجربه ما از خودرو ملی را با تحول رو به رو کند.
سدان پلت فرم ملی!
اولین خودرویی که بر اساس پلت فرم ملی فراوری می گردد خودروی سدانی است که درکلاس سدان های جمع جور قرار گرفته است.
برای فراوری این محصول 313 خودرو آنالیز شده اند و پروژه با مشاورانی از خودروسازان اروپایی جلو رفته است.
آنگونه که در بالاتر به آن اشاره نمودیم اولویت تیم توسعه پلتفرم ملی، ارگونومی (به زبان ساده راحتی سرنشینان) و ایمنی است.
یعنی دقیقا چیزهایی که برای کاربران ایرانی اهمیتی فراوان دارد. تیم توسعه علاوه بر درنظرگیری بحث ایمنی در طراحی ها ساختار، امکاناتی مانند کمربندهای پیش کشنده ، ایربگ برای سرنشینان و... را برای این خودرو درنظر گرفته اند تا به بتواند رسیدن به هدف گذاری این گروه را در دستیابی به استاندارد 4 ستاره موسسه آزمایش ایمنی یورو N-Cap یاری کند.
وجود سان روف و یکسری از امکانات دیگر باعث شده تا مطمئن شویم تیم توسعه محصول واقعا کوشش خود را در زمینه رسیدن به اهداف معین شده نموده و شعاری پیش نرفته است.
براساس پیش بینی ها برچسب قیمتی در حدود 12 هزار دلار برای تیراژ 250 هزار دستگاه در سال برای این سدان پیش بینی شده است.
این یعنی احتمالا این خودرو در بازار زیر 50 میلیون تومان جا خوش خواهد نمود. در ضمن تفاهم نامه ای بین تیم توسعه دهنده و همچنین گروه سایپا وجود دارد تا درنهایت این خودرو بتواند توسط این شرکت فراوری و روانه بازار گردد.
طبق گفته های اعضای گروه، کارهای محاسباتی این پروژه به انتها رسیده و ماکت های کوچک تا عظیم (یک در یک) آن هم ساخته شده است؛ اکنون باید یک یا چند نمونه واقعی برای انجام انواع آزمایش های جاده فراوری گردد.
البته باید این نکته را ذکر کرد که برای کاهش هزینه ها و همچنین افزایش احتمال موفقیت برای فراوری این محصول، خودرو نزدیکی هایی با پلتفرم تندر 90 (X90) داشته تا درصورت موافقت گروه رنو بتوان این محصول را بر روی خط فراوری تندر90 فراوری کرد.
برای همین ابعاد خودرو تا حد امکان به پلت فرم X90 نزدیکی دارد. برای مثال می توان به فاصله دومحور 2640 میلی متری اشاره نمود که در حد 1 سانتی متر با تندر 90 تفاوت دارد.
پیشرانه ای که برای این خودرو تعبیه شده، نیروگاه کوچک 1.5 لیتری شرکت اتریشی AVL است. این پیشرانه توانایی فراوری 108 اسب بخار قدرت و 143 نیوتن متر گشتاور را دارد که می تواند این خودرو را به دستیابی به سرعت قابل قبول 185 کیلومتر در ساعت یاری کند.
از دیگر امکانات این سدان جمع و جور می توان به فرمان برقی، ترمز ABS چهار کاناله و جعبه دنده های دستی و اتومات اشاره نمود. پیش بینی تیم توسعه پلت فرم ملی این است که بتوانند این خودرو را تا انتها سال 1396 به فراوری انبوه رسانند.
اکنون باید صبر کنیم و ببینیم که آیا اینبار دولت، خودروسازان و سایر دستگاه ها حاضر به حرکت در قدمی برای یاری واقعی و جلب رضایت مردم حرکت می نمایند یا خیر؟
به روز رسانی: نمونه اولیه خودرو ساخته شده براساس پلت فرم ملی ظرف روزهای گذشته (20 آذر ماه 95) انتها به شکل رسمی رونمایی شد. براساس طرح های تئوری قرار است 25 مدل براساس این پلت فرم با موتورهای آلمانی توسط سایپا ساخته گردد.
یک خودروی تماما ایرانی [به روزرسانی - تیر 99]
خودروی NP01 در واقع اولین نمونه طراحی شده بر اساس اسلوب های پلتفرم ملی است که در دانشگاه علم و صنعت ایران طراحی و توسعه داده شده است. پروژه پلتفرم ملی در سال 90 توسط شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری تدوین شد و استارت آن از ابتدای سال 91 خورد.
به طور کلی نزدیک به 50 عضو هیئت علمی، 50 دانشجوی دکترا، 300 دانشجوی کارشناسی ارشد و 40 متخصص صنعتی در پروژه پلتفرم ملی شرکت داشتند.
در این پروژه کلان که برای اولین بار در کشور در این سطح گسترده طراحی و اجرا شده است، ایمنی خودرو و به ویژه طراحی که در قسمت بدنه فلزی اجرا شده، در حد ستاره های دنیای است و شانس فراوری انبوه این محصول نیز با توجه به یکسان بودن بسیاری از قالب های بدنه با تندر 90 وجود دارد، اما آنچه در خصوص این پروژه مجهول به نظر می رسد، کسب اجازه از رنو برای استفاده از پلت فرم اختصاصی این شرکت است که می تواند چندان با قوانین بین المللی سازگاری نداشته باشد.
از سوی دیگر پر واضح است که در صورت فراوری این خودرو توسط سایپا، امکان استفاده از موتور استاندارد تندر 90 وجود ندارد و سایپا ناچار به استفاده از یک پیشرانه جایگزین (احتمالا بازهم پیشرانه خانواده تیبا) بر روی این بدنه خواهد بود. اتفاقی که می تواند به نقطه ضعیفی عمده برای این محصول مهندسی شده مبدل گردد.
منبع : دیجیاتو
منبع: آی تابناک