آیا کونته در منچستریونایتد پیروز خواهد شد؟ ریسکی بزرگ برای دون آنتونیو و یونایتد - وبلاگ علیکایی

به گزارش خبرنگاران، حالا شایعاتی مبنی برکناری این سرمربی مطرح شده است و از آنتونیو کونته به عنوان جایگزین اصلی سرمربی منچستر یونایتد یاد می گردد. کونته پس از گذراندن دو فصل پیروز در اینتر و کسب قهرمانی سری آ ایتالیا و خاتمه دادن به فرایند قهرمانی های متوالی تیم اسبق خود یعنی یوونتوس، بار دیگر با منتقدان خود سرشاخ شد و ارزش های خود را اثبات کرد و شاید اگر شرایط کمی آرمانی تر برایش پیش می رفت، می توانست لیگ اروپا را هم فتح کند و از مرحله گروهی رقابت های لیگ قهرمانان پیروز به صعود گردد.

البته این آرمانی پیش نرفتن شرایط، موضوع مفصلی در خصوص آنتونیو کونته است که در ادامه به یکی از دلایل ما برای جواب به این سوال که آیا دون آنتونیو کونته گزینه مناسبی برای راهنمایی منچستر یونایتد هست یا نه؟ تبدیل می گردد. در خصوص دستاوردهای این سرمربی خوشتیپ ایتالیایی صحبت های زیادی عنوان شده، آنتونیو کونته محور اصلی رنسانس یوونتوس در سال 2011 بود و تیم میانه جدولی تورینی را به چندین روش مختلف به قهرمانی رقابت های لیگ ایتالیا رساند. تیمش را بدون باخت قهرمان کرد و در فصل آخر حضورش روی نیمکت تیم یوونتوس با 102 امتیاز تیم را به قهرمانی رقابت های سری آ ایتالیا رساند.

پس از حواشی و کشمکش های بسیاری که با آندره آنیلی مالک باشگاه یوونتوس داشت راهی تیم ملی ایتالیا شد. با آن ایتالیای خسته و بحران زده پس از یک شکست پیروزمندانه مقابل آلمان در ضربات پنالتی راهی لندن شد و در همان فصل اول حضورش در چلسی با استفاده از بازیکنانی مثل ویکتور موزس، مارکوس آلونسو و ستاره هایی همانند انگلو کانته و ادن هازارد در حضور مربیانی نظیر یورگن کلوپ، پپ گواردیولا، ژوزه مورینیو در همان فصل اول حضورش به قهرمانی رقابت های لیگ انگلیس رسید، دستاوردی که مربیان بزرگی سال های سال برای رسیدن به آن کوشش می نمایند و ممکن است هیچگاه هم به آن دست پیدا ننمایند.

کونته در چلسی هم درگیر حواشی بسیاری نظیر درگیری با مالک باشگاه و موضوعات دیگری شد و خاتمه در فصل دوم حضورش در انگلیس پس از فتح جام حذفی با جام از لندن خداحافظی کرد و یک فصلی خانه نشین شد و پس از چند ماه خانه نشینی، راهی اینتر شد و انتظار سه هزار و اندی روزه آن ها برای کسب یک جام را به خاتمه رساند اما در این تیم هم به علت مسائل با مدیریت باشگاه و فروش بازیکنان مورد علاقه اش، دوام نیاورد و شهر میلان را ترک کرد.

در فوتبال روز دنیا نام آنتونیو کونته با سیستمی 3 دفاعه و ارائه بازی ای پرشور با ضرب آهنگ بالا گره خورده است و بیشتر فوتبالی ها او را با دوران خوبش در تیم های یوونتوس، چلسی و اینتر به یاد می آورند، جایی که توانست هر سه تیم را به هدف شان یعنی قهرمانی لیگ داخلی برساند و گاها هم به علت نتایج نه چندان خوبش در رقابت های اروپایی مورد شماتت قرار می گیرد. کونته فارغ التحصیل کوورچیانو با خاتمه نامه آنالیز سیستم 2-1-3-4 است اما این مربی به خاتمه نامه اش وفادار نماند و به نوعی سیستم سه دفاعه را پس از دو دهه در فوتبال دنیا زنده کرد و از زباله دان سیستم ها و تاکتیک های منسوخ تاریخ فوتبال بیرون کشید. در دورانی که تیم ها در حال حرکت به سمت سیستم 1-3-2-4 و نمونه های مشابهش بودند، آنتونیو کونته به این نتیجه رسید که برای پیاده سازی تفکراتش در زمین باید به سیستمی سه دفاعه روی بیاورد و به نوعی با تلفیق سنت های ایتالیایی و مدرنیته، معجون فوتبالی جذابی از لحاظ تاکتیکی ساخت و همین معجون، او را وارد جرگه مربیان صاحب سبک فوتبال دنیا کرد.

قبل از حضور این سرمربی در چلسی بسیاری معتقد بودند سیستم 3 دفاعه این سرمربی خارج از فوتبال ایتالیا و در لیگ انگلیس جواب نمی دهد و تحت تاثیر فضای فوتبال انگلیس و عادت بازیکنان چلسی، آنتونیو کونته فصل را با سیستم 1-3-2-4 در چلسی آغاز کرد و اتفاقا با سه پیروزی آغاز خوبی داشت اما پس از دو شکست بد مقابل لیورپول کلوپ و آرسنال آرسن ونگر به این نتیجه رسید که باید به همان سیستم 2-5-3 همیشگی خودش که شباهت بسیاری به سیستم 2-4-1-3 دارد برگردد. پس از این اتفاق تمام پیش بینی ها وارونه شد و آنتونیو کونته با سیستم خودش لیگ انگلیس را فتح کرد، آن هم در شرایطی که منچسترسیتی گواردیولا را رفت و برگشت شکست داده بود. پس از همین فصل بسیاری از مربیان انگلیسی برای استفاده از سیستم 3 دفاعه جرات پیدا کردند و بخش قابل توجهی از تیم های انگلیسی به استفاده از سیستم سه دفاعه روی آوردند.

در همین نقطه سراغ اصل مطلب یعنی منچستریونایتد می رویم. آنتونیو کونته برای اجرای ایده های خود معمولا به دو وینگ بک خوب احتیاج دارد، وینگ بک هایی که باید کیفیتی فراتر از الکس تلس و آرون وان بیساکا داشته باشند و قطعا اولین چالش کونته در یونایتد در صورت حضور در این تیم انتخاب دو وینگ بک مناسب برای اجرای توضیح وظایفی است که کونته برای این پست در نظر می گیرد و تجربه هم ثابت نموده تعداد بازیکنانی که بتوانند ایده آل کونته برای پست وینگ بک باشند، در دنیای روز فوتبال زیاد نیست. حتی اگر کونته نیم فصل یا حدبیشتر یک فصل هم با بازیکنان فعلی سر کند، پیش بینی می گردد در خاتمه فصل خرج سنگینی روی دست مدیران باشگاه برای خرید دو بازیکن در پست وینگ بک بگذارد.

خلا دیگر سیستم منچستر در پست هافبک میانی است جایی که بزرگترین نقطه ضعف سیستم سولسشر هم بود و هیچگاه آن دابل پیوت مناسب برای منچستر شکل نگرفت و از میان اسکات مک اومینای، فرد، ماتیچ و پوگبا زوج خوبی برای تیم بیرون نیامد. البته این صحبت ها به این معنی نیست که هیچ کدام از این بازیکنان نمی توانند برای کونته در یونایتد بازی نمایند اما قطعا از کیفیت ترکیب تیم و بازدهی سیستم کونته می کاهد و اتفاقاتی مشابه فصل اول حضور کونته در اینتر رخ می دهد. در خط حمله هم آنتونیو کونته برای تشکیل زوج تهاجمی بعید است بتواند رونالدو را در حصار اندیشه های تاکتیکی خود اسیر کند چرا که نه کونته آن منیجر تمام عیاری است که با بعضی بازیکنان بزرگ بتواند ارتباط خوبی بگیرد و نه رونالدو آن ستاره جوان سابق است که انعطاف لازم و ظرفیت مناسب برای بازی در سیستم پرفشار کونته را داشته باشد.

یکی از مزایای حضور کونته در چلسی، ارتباط تاریخی خوب آبی های لندن با محصولات فوتبال ایتالیا بود و این اتفاق فضا را برای کونته تلطیف می کرد و فضای فوتبال انگلیس را برای او قابل تحمل تر کرد. امادر تاریخ منچستر سابقه ندارد مربی ای با تفکرات تاکتیکی کونته و این نوع سبک بازی، بازیکنان تیم را کنار هم قرار بدهد. به زبان ساده تر فلسفه باشگاه یونایتد به هیچ عنوان هم راستا با تفکرات ایتالیایی کونته نیست و در این بین هم بعضی معتقدند کونته برای نتیجه گیری کوتاه مدت در طول یک یا دو فصل مناسب است و در ادامه به مشکل می خورد اما یادمان نرود این مربی چلسی را با جام ترک کرد و تنها مشکل کونته در این مورد، اختلافات با مدیران باشگاه است. بعضی مربیان با دانش فنی و دستاورد های کمتر نسبت به کونته در صندلی بسیار مناسب تری قرار دارند چرا که با مدیران باشگاه ارتباط خوبی دارند اما کونته به هیچ عنوان نمی تواند این قضیه را بپذیرد و با کمبودهای تیم از لحاظ مهره کنار بیاید.

البته در این بین کونته به هیچ عنوان نمی تواند بازیکنانی که آن ها را نمی خواهد را تحمل کند. در قضیه جدایی دیگو کاستا از چلسی دیدیم که با چه رفتاری به این بازیکن اطلاع داد احتیاجی به او ندارد و به نوعی باعث شد باشگاه نتواند با قیمت خوبی، کاستا را بفروشد. در مجموع انتخاب کونته هم برای مدیران منچستر یک ریسک بزرگ است و هم برای خود کونته.