واراناسی؛ شهر الهه مرگ در هندوستان
به گزارش وبلاگ علیکایی، واراناسی (بِنارس یا بَنارَس) شهری بر کرانه چپ رود گنگ در جنوب شرقی ایالت اوتار پرادش هند است. این شهر از مراکز دینی عمده هندوان است و در نزد بوداییان و پیروان آیین جین نیز مقدس است.
برای دیدن تاج محل و مجسمه های بودا، تور ارزان هند ما را تجربه کنید.
واراناسی از شهرهای مهم تاریخی، فرهنگی و تجاری هند، و از مراکز قدیمی و مهم شیعیان شبه قاره هند به شمار می رود. واژه بنارس، شکل دیگر واژه وارانسی است. بعضی این نام را برگرفته از نام دو رودخانه ورونه و آسی می دانند، که پایه علمی ندارد.
از دیگر نام های معروف آن کاشی است که ظاهراً از نام یکی از قبایل آریایی نژاد آن منطقه برگرفته شده است و به اعتقاد عموم مفهوم براق و درخشان دارد. در زمان اورنگ زیب شهر رسماً محمدآباد نامیده شد ولی با انقراض بابریان این نام به فراموشی سپرده شد.
شهر واراناسی یکی از قدیمی ترین مناطق روی زمین هست که همچنان مردم زیادی در این منطقه از هندوستان زندگی می نمایند. تاریخ سکونت در این شهر به 3000 سال پیش باز می گردد.
شهر واراناسی در سال 590ق به تصرف معزالدین محمد سام درآمد و بسیاری از بتهای معابد متعدد آن نابود و شهر ویران شد. بابر در 936ق آن را گرفت. در دوره اکبرشاه، راجه جی سینگه معابد متعدد و رصدخانهای در آنجا ساخت. اورنگ زیب مسجدی به جای یکی از معابد قریم هندی آن بنا نهاد. در 1775م بنارس به بریتانیا واگذار گشت و در 1950م جزء اتحادیه هند شد.
این شهر از نظر تاریخی، فرهنگی و تجاری از شهرهای مهم هند حساب می گردد.
از آنجا که واراناسی (بنارس) بر سر راه ارتباطی مراکز مهم علمی و ادبی چون آگره، لکهنو، عظیم آباد و جونپور قرار داشت، به یکی از محل های مهم تجمع شعرا، ادبا و دانشمندان تبدیل شد. شاعران و ادبای فارسی گوی بسیاری در زمان اکبرشاه، دنیاگیرشاه و شاه دنیا، اهل بنارس بودند یا در آنجا زندگی می کردند. بنارس امروزه نیز از مراکز آموزش زبان فارسی است. هم اکنون زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه هندوی بنارس تا سطح دکتری تدریس می گردد و در مدرسه دینی الجامعةالسلفیة این شهر نیز طلاب فارسی می آموزند.
این شهر به شهر الهه مرگ نیز معروف است. به اعتقاد مردم ساکن این شهر هرکس که عمرش در شهر واراناسی به خاتمه برسد بدون شک رستگار خواهد شد. بسیاری از کهنسالان، سال های خاتمهی عمر خود را به این شهر آمده و تا خاتمه زمان حیاتشان در این شهر زندگی می نمایند. جالب است بدانید روزانه بیش از 10 هزار نفر در آب رودخانه گنگ به تطهیر می پردازند. ابریشم معروف باراناسی، از با کیفیت ترین ابریشم های فراوری شده در هند است که در این شهر فراوری می گردد.
واراناسی، شهر صومعه ها
واراناسی، صومعه های زیادی دارد و به همین دلیل شهر صومعه ها هم نامیده می گردد. ساکنان واراناسی در این شهر نسبت به شهرهای دیگر هند، مردم پیوند عمیق تری با مذهب و ارزش های فرهنگی دارند و ساختار شهر از نظر اجتماعی و مالی طوری است که مردم آن با هم در هماهنگی کامل هستند و ارتباط زیاد و نزدیکی دارند. هندوهای بنارسبنارس، نسخه ادبیات و هنرهای تجسمی خاص خودش را دارد و بسیاری از نویسندگان عظیم هند مثل Tulsidas، Ravidas، Saint Kabir و… از این شهر بوده اند.
علاوه بر این، موسیقیدان هایی مثل Ravi Shankar، Bismillah Khan و Girija Devi هم در این شهر پرورش پیدا نموده اند و این نشان دهنده عمق هنر و ارزش های فرهنگی ای است که در خون این شهر جاری است. دسترسی به قسمت جالب شهر که به موازات رود گنگ است به خاطر جاده های باریک و جمعیت بسیار زیاد، سخت است. در این قسمت می توان پاساژها و ساختمان های قدیمی هند را دید.
برای رسیدن به این قسمت از شهر، استفاده از ریکشاو بهترین وسیله است چون هم ارزان است و هم با توجه به جمع و جور بودنش می تواند از میان خیل جمعیت راحت تر عبور کند. مردم واراناسی ترجیح می دهند تا لباس های نخی سفید و نارنجی یپوشند و لباس های زعفرانی رنگ بر تن افراد مذهبی دیده می گردد. حوله سفیدی که به آن گامچا (Gamcha) هم گفته می گردد، یکی دیگر از خصیصه های متمایز نماینده مردم واراناسی است.
منبع: گردشبان