دیمون تارگرین : یک استارتژیست زیرک یا آشفته حالی که هیچ وقت مناسب پادشاهی نیست؟
به گزارش وبلاگ علیکایی، اخطار اسپویل
پس از انتشار قسمت 4 سریال خانه اژدها ، بینندگان در شبکه های اجتماعی احساس دوگانه یا شاید چندگانه ای نسبت به دیمون تارگرین پیدا نموده اند.
دیمون تارگرین به عنوان یک استراتژیست با استعداد و یک مرد نظامی شجاع برای مخاطبان در قسمت سوم رونمایی شد. این دیمون بود که تقریباً غیرممکن را انجام داد - او کرانه به اصطلاح خرچنگ خوارها را با استفاده از یک استراتژی بسیار دیوانه نماینده و پر از ریسک، تسخیر کرد.
اما پس از انتشار قسمت 4، بینندگان ممکن است متوجه شوند که دیمون نه تنها در میدان جنگ، بلکه در مسائل شخصی نیز یک استراتژیست است.
دسته ای فکر می نمایند او صرفا یک آدم آشفته حال و بی هدف است و دسته ای تصور می نمایند که همه کارها او از روی نقشه بوده و فکر ظالمانه ای داشته و می خواسته که با طعمه کردن رینیرا و زددودن به اصطلاح عفت او شاه را مجبور کند که او را به همسری خودش درآورد.
با این حال اجتناب او از رینیرا آنگاه که تمایلات خفته اش بیدار شد، بعضی ها را به این نتیجه رسانده که دیمون فقط عاشق رینیرا است.
با این حال، با وجود شجاعت و مهارت های استراتژیک خوب، هواداران سریال اصلاً دیمون را برای نقش پادشاه مناسب نمی دانند. علاوه بر این، آنها معتقدند که او حتی اگر پادشاه گردد این کوست را بعد مدت کوتاهی کسل نماینده خواهد یافت.
او نمی تواند رفتار سلطنتی از خود بروز بدهد. دیمون سبک زندگی منقطع و آزاد را ترجیح می دهد که بعید است آن را رها کند.
دیمون در اظهارات خود اهل رعایت ملاحظات نیست تا آن حد که شوخی بی احساسی او در خصوص پسر مرده ویسریس باعث تبعید او شد.
چنین تکانشگری، چه در گفتار و چه در عمل، به وضوح مانع از تبدیل شدن او به یک پادشاه پیروز می گردد.
بعضی ها عقیده دارند که شاه ویسریس باید برای کنترل او، وی را در کنار خود نکه می داشت.
دیمون بی جهت گاه رفتاری ظالمانه در پیش می گیرد تا آن حد که شبیه سایکوپات ها می گردد. در ابتدای سریال، شاهزاده با استفاده از موقعیت رسمی خود به عنوان نگهبان شهر، افراد زیادی را به بهانه اینکه دزدی و جنایتکاری، به شکل فجیعی کشت. او وقت تلف نکرد تا بفهمد چه کسی واقعاً قانون را زیر پا گذاشته است و چه کسی مثلا از سر ناچار دزدی نموده است.
بعضی هم عقیده دارند که همه کارها او برای تفریح است و صرفا یک پسر بزرگ بسیار بازیگوش است.
منبع: یک پزشک